رواية بنت الوزير بقلم أميرة حسن (كاملة)

هكون جمبك ...مقدرش اسيبك فى موقف زى دة لوحدك....ايه هستأذن من بابا دى هو انتى طفله ....
نفخت اسراء بضيق وفضلت تفكر فاسمعت صاحبتها بتقول انتى لسه قاعدة ....قومى يابنتى روحيله ومتزودهاش عليه.
سألته اسراء بتردد انتى شايفه كده 
ردت مروة بتأكيد اه طبعا....يلا انجزى.
وفعلا اتحمست اسراء وقامت بسرعه وركبت تاكسى واتجهت لبيت حازم وهى بتحاول تتصل بيه ولكن بيكنسل عليها او ميردش فافضلت تنفخ وتبص للطريق بقلق.

وبعد فترة وصلت على البيت واتجهت للشقه بسرعه وخبطت على الباب بهدوء....وخلال لحظات لقت حازم فتحلها وبيبصلها برفعه حاجب فابصتله بحرج وقالت انا مقدرش اسيبك فى الموقف دة لوحدك وجيت جرى حتى من غير مااقول لحد.
بصلها بتفحص وابتسم ابتسامه جانبيه وقالها بجمود ادخلى.
بلعت ريقها بقلق ودخلت ببطئ رغم شغور الخۏف اللى جواها وفجأه لقيته بيقفل الباب فابصتله بخضه وقبل ماتتكلم فاجئها لما قال مش هتصدقى لو قولتلك ان اخويا طلع بيعمل فيا مقلب.
اتفاجئت وقالت معقول....هى دى فيها هزار....!!
رد وهو بيقرب منها خطوة مانتى عرفاه طايش....حتى انى اتعاركت معاه وساب البيت ومشى....
ردت بتردد مش لدرجه تتعارك معاه يعنى....ربنا يهديه....المهم طنط فين
رد وهو باصص لعيونها عند خالتى.
وقتها اټصدمت لما استوعبت الموقف وسألته بلجلجه ااا...يعنى...م...مفيش حد فى البيت...!!
خطوة وقال وهو بيبصلها بقوة لأ فيه....انا وانتى.
اتوترت واتحركت خطوة وهى بتقول بخجل ااا....طيب انا لازم امشى.
فاتفاجئت وبصت لعيونه لقيته بيبص لشافيفها وبيقول بهمس هتمشى تروحى فين.....متتخيليش انا فرحان بوجودك ازاى.....خليكى معايا شويه.
بصت فى الارض بتبعد عيونها عن عيونه وهى بتقول بتوتر ياحازم...مينفعش.
كأنه وقال بهمس انا مش مصدق انك فى بيتى وبين ايدى .... حلمت كتير باليوم دة......انا بحبك اوى ياسراء..
غمضت عيونها وهى حاسه بكل كلمه بيقولها وحبها له عماها عن ونظراته الشھوانيه وردت بضعف ااا...انا كمان بحبك ياحازم بس.....
وفجأه قاطعها لما طبع على وفى البدايه اتفاجئت وخاڤت ولكن بدأت تستجيب معاه لحد ماتحرك بيها على الاوضه وبدأ يتعمق معاها اكتر ويفك طرحتها وبعدين هدومها بتدريج وهى مستسلمه تماما ولكن فجاه خطړ فى بالها جمله والدها لما قالهاانا واثق فيكى لدرجه انى مش قلقان عليكى وعارف انى سايب ورايا بت ب راجل..........انتى الحته الحلوة اللى سبتهالى امك قبل ماتتوفى........ومتأكد انك محافظه على نفسك.
فجأه فتحت عيونها بخضه وزقت حازم بقوة وقامت من على السرير بنهجان كأنها كانت بټغرق وكلام والدها اتقذها وحست برغرغه الدموع فى عنيها وهى بتبص فى الاشيئ ولحظات وسمعت حازم بيسألها فى ايه ياحبيبتى ....انا عملت حاجه دايقتك
بصتله بدموع وقبل ماتتكلم شافت صورتها فى المرايه واټصدمت من شكلها وفضلت تحط اديها على جسمها برعشه وتحرك اديها على شعرها وبتعيط بقوة وتقول بشهقه د...دى مش انا.....مستحيل دى تبقا انا....
فاټفزعت ورجعت لورا وهى بتبصله بعياط فاسالها باستغراب مالك يأسراء فى ايه!
قامت وهى بتمسح دموعها برعشه وبتقول ااا..انا عايزة امشى.
وهو بيقولها طب تعالى اغسلى وشك ط....
قاطعته لما زقت ايده پخوف وبتقول بعياط ابعد عنى...
فضل يبصلها بأستغراب ولقاها اتحركت ودخلت الحمام وقفلت الباب بالمفتاح وهو مازال واقف مزهول من رد فعلها المفاجئ ... فاتحرك وقعد على السرير وجت عينه على المرايه وبيفتكر اسراء وهى بتقول بعياط د...دى مش انا.... مستحيل دى تبقا انا...
وقتها حط ايده على راسه وفضل يحركها على وشه وهو حاسس بالضيق لحد ماخرجت من الحمام بعد ماعدلت هدومها ولبست طرحتها ومسحت دموعها وقالت وهى باصه فى الارض اا..انا عايزة امشى.
وقف قدامها وهو مازال حاسس بالضيق وميعرفش ايه السبب وقال تمام....تعالى اوصلك.
مبصتلهوش واتحركت من قدامه بسرعه وفتحت باب الشقه وخرجت واول ماشافت الشارع اخدت نفس عميق ومازال كلام والدها فى عقلها وفضلت تمسح فى دموعها لحد ماقرب منها حازم وبصلها لثوانى وبعدين ركب عربيته فالقاها ركبت جمبه فى صمت وفضلت تبص على الطريق بجمود اما هو فاكان جواه شعور قوى بتأنيب الضمير.
......................................................................
كانت مليكه ويوسف شغالين فى المشروع وكل واحد فيهم مش طايق التانى ونظراتهم لبعض كلها ڠضب ....وفى اخر اليوم لقت يوسف بيقرب منها وبيمد ايده ببعض الورق فابصتله باستغراب ولقته بيقولها بجمود خدى دة ورق الجهه اليمين....انتى هتشتغلى عليها وانا بكرة هشتغل على الجهه الشمال.
ردت بضيق بس الوقت اتأخر ...مقولتليش ليه من بدرى.
رد بجمود لو فتحتى الجروب من بدرى كنتى هتعرفى....مش لازم

كل حاجه اقولك عليها.
ردت بضيف دة على اساس انك بتفيدنى اوى يعنى....وبعدين مكنتش فاضيه امسك الفون.
حط الورق على الطربيزة وقالها مشكلتك مش مشكلتى....فاخلصى شغلك النهاردة عشان هبتدى على الجانب التانى من بكرة ....وخلاص فاضل 5 ايام ونسلم المشروع.
بصتله بضيق ونفخت بقوة فابصلها للحظه ومشى من قدامها ...وهى فضلت تحرك عيونها شمال ويمين ... وفى الاخر بدأت تشغل وهو سابها ومشى .
وبعد فترة حست بالتعب وقامت عشان تاكل وفجأه سمعت صوت عربيات البوليس بتركن قدامها فاتفاجئت وهى شايفه الظابط بيقرب منها وبيسالها انتى صاحبه المشروع دة..
ردت بأستغراب ايوة بس