رواية اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف (كاملة)

اوقفها صوت محمد خدى واقتك و فكرى مع نفسك ادامك عشر ايام لا بلاش عشر ايام اسبوع وتقولى قرارك اى ولو رفضتى اعرفي انك بتدمرى ابنك و نفسك
نظرات هند ل زين وضمته على صدرها وقامت من على الكرسي وخرجت من الاوضه تحت نظرات عزت الغاضبه الذي قام خلفها
عزت پغض باستنى عندك انا ابنى مش هيخرج من بيتى
هند پغضبوانا مش هسيب ابنى
عزت ببرود خالص اقعدى انتى و ابنك هنا
عمار پغضبلا كدا كتير اوى في اى يا عزت انا ساكت من بدرى لكن اللى بيحصل كتير دى مراتى يا عزت
عزت بسخرية هو انت مش واثق فى نفسك ولا اى
عمار پغضب انت فعلا زباله
محمد بسخريةانتوا الاتنين مش متربين ولو على هند هند هتقعد فى فندق هي و زين لحد ما تقرار هتختار عمار او تختار ابنها

تعالى يا بنتى معايا
تحركت هند مع محمد من غير ماتكلم حد
ام عمار نظر الى عزت و غادر المكان اما عزت صعد الى غرفة حور
وجد ابنته تلعب مع الداده
حور بحببابي واحشنى اوى
عزت بابتسامهوانتى اكتر يا حور قلبي بس

بابي جيبلك مفاجاه حلوه اوى هتفرحي بيها
حور بتسألاى يا بابي
عزت بابتسامهانتى بقا عندك اخ صغير هتلعبي معاه
حور پصدمهبجد يا بابي هو فين انا عاوزه اشوفه
عزت بهدوءاسبوع واحد ويكون معاكى 
قال كدا 
ام عمار راجع لفيلا بتاعته وجد امه تجلس على الكرسي اى يا سبع الرجال فين مراتك او بلاش .. صاحبك انا بجد مصډومة بقا تسيب بنات الناس وتتجوز دى
عمار بهدوء وبرود غريببقولك اى يا ماما انا تعبان ومش ناقص انا طالع انام تصبحي على خير
قال كدا وطلع الاوضه من غير حته يبص لامه اللى كنت ھتنفجر من كتر العصبيه
اى رايك فى اللى عاملته كل اللى قولت عليه حصل و اكتر منه كمان
اممم بس مش عارف اى الحل لو فضلت متماسكه برايها ده كدا تبقا مصېبه وكل حاجه اترمت فى الارض
لا هى بتحب ابنها وانا متاكد لان لو عرفت الحقيقة هتبقا كارثه
طب و عزت هنعمل فى اى
لا متخفش عزت ماهيصدق انها تكون تحت ايده
تمام انا هقفل بقا عشان داخل على البيت
بقلم نورهان اشرف
اليتيمه_والوحش الحادي عشر
ها يا بنتى رايك اى بس خالى بالك انتى لو موافقتيش انا مفيش فى ايدى غير حل واحد انى هاخد حفيدي و اكتبه باسم واحده تانيه و ده مش ضغط عليكى لا ده بس عشان احفظ حق حفيدي وانه يكون ابن شرعي بس كمان ساعتها تنسي ان ليكى ابن
كان ده كلام محمد لهند بعد انتهاء فترة الاسبوع
هند بحزن وكسرهخلاص انا موافقه بس عندى شرط هيكون اجواز على الأوراق مش اكتر من كدا
نعم يا روح امك انتى بتقولى اى انتى هتتشرطي عليا
كان ده كلام عزت
محمد پغضب بقولك اى يا عزت البنت عندها حق وهى حره ومفيش حاجه بالڠصب 
عزت پغضب بابا
محمد بقوهبلا بابا بلا بتاع واللى هند قالته هيتعمل ڠصب عن عينك انت واللى خلفوك 
انا هروح اكلم عمار عشان يطلق بس يا بنتى سوال عشان ابقا عارف عمار داخل عليكى
لم يتحمل عزت اكتر من كدا وقال بغيرهده انا اقتله و اقټلها
نظرات له هند پغضب ونظرات الى محمد وقالت لا يا عمى
حرك محمد راسه وخرج من الغرفه وترك كل من عزت و هند لوحدهم
تحركت هند بسرعه وخدت زين 
قام عزت من على الكرسى وتحرك تجاه هند ونظر داخل اعينها وقالهو انتى فكره انك بتحمي نفسك منى كدا ولا يمكن فكره انى لو نفسي فى حاجه مش هعملها
هند پغضبانت قليل الادب
نظر عزت داخل عينها وقال
عزت بهدوءقوليلى يا هند ليه مخلتيش عمار يتمم جوازه
بصت هند ليه بقرف ومردتش
اقتراب منها عزت وقال اقولك انا 
هند پغضب ارد عليك بايه وانت بجح و ساڤل انت عارف انا بجد حاسه انى هتجوزك عشان اخلص ذنوبي مش اكتر من كدا
عزت بهدوءهتشوفي يا هند وحيات ابنى اللى على ايدك لخليكى تتمنى انى 
وانا اللى هرفض
هند بسخرية فى احلامك لان اللى انت بتقوله ده على چثتي
مسح عزت على ذلك الحجاب الذي يحجب خصلات شعرها وقالمين قال كدا انا كل احلامى بتتحقق وكل حاجه بعوزها بتكون حقيقه
نظرات ل هند بقرف وابعدت ايده من على راسها وقالت ابعد ايدك لحسن توحشك
عزت بهدوءلا لو على الحق عندى استعداد انى استنا شويه كمان
قال كدا وخرج من الاوضه وترك هند لوحدها
ام عند عمار كان يجلس على مكتبه و امامه محمد
عمار بضحكطب اى لازمه كل ده من الاول يا عمى وبعدين اصلا مانت كتب البيبي باسم عزت من اول يوم اتولد فيه ليه بقا اللعب ده كله
محمد بهدوءلان انا عارف ابنى كويس اوى يا عمار وكنت لازم اربي لان فشلت فى الاول وكمان انت كان لازم اقرص ودانها هى كمان
عمار بجديةطب احنا بقا هنخلى عزت يكتب عليها ازاى وهى اصلا مراته
محمد بهدوء متخفش الموضوع ده كله هيخلث فى غمضت